زنبور عسل يكي از موجوداتي است كه پيش از انسان بر روي كره زمين به وجود آمده است و يكي از حشرات بسيار مفيد براي انسان ها به شمار مي رود. پيدايش زنبورهاي عسل حدودا به 150 ميليون سال پيش بر مي گردد. كندو محل زندگي زنبورهاي عسل مي باشد كه در اين مكان زاد و ولد كرده، رشد مي كنند و زندگي كلوني خود را ادامه مي دهند. زنبور ملكه در راس كندو به عنوان رهبر و مادر نقش آفريني مي كند. اين حشرات داراي نژادهاي مختلفي بوده و هريك داراي ويژگي هاي منحصر به فردي هستند.
نژادهاي زنبور عسل
زنبور عسل معمولي: اين زنبورها همان زنبورهاي عسل معمولي بوده كه در توليد عسل نقش دارند و نوع خوب آنها آرام بوده و نيش نمي زنند و به ميزان فراواني عسل توليد مي نمايند.
زنبور هندي: اين زنبورها از زنبورهاي عسل معمولي تا حدي كوچكتر بوده و اندازه كارگران آن 13 ميليمتر مي باشد.
زنبور ريز: اين زنبورها از همه كوچكتر بوده و تنها يك شان درست مي كنند اين نوع زنبورها به شاخه هاي درختان چسبيده و به صورت وحشي در هندوستان و برخي مناطق ايران يافت مي شوند.
زنبور درشت: اين زنبورها در چين زندگي كرده و خيلي بزرگ بوده و به صورت وحشي در زير شاخه هاي درختان زندگي مي كنند و سالانه به مناطق مخالفي كوچ مي كنند.
زنبور ملكه
زنبور ملكه به عبارتي رهبر و مادر كندو مي باشد كه داراي جنسيتي ماده است. اندازه اين زنبور ار ديگر زنبورهاي كندو بزرگتر بوده و داراي بالهايي كوچك اما شكمي بزرگ هستند كه توانايي زنده ماندن دو تا 6 سال را دارند. زنبورداران غالبا بيشتر از دو سال از ملكه زنبور عسل استفاده نمي كنند. ملكه بر خلاف ساير زنبورهاي كندو براي تغذيه از عسل و گرده استفاده نمي كند بلكه از ماده اي به نام ژل رويال كه مزه ترش و اندكي تلخ دارد و به رنگ شيري تا زرد است تغذيه مي كند. زنبور ملكه در حقيقت مادر تمامي زنبورهاي كاگر داخل كندو مي باشد. اين زنبور پس از رشد كافي پس از 18 روز به سن بلوغ رسيده و از كندو خارج شده و با چندين زنبور نر جفت گيري انجام مي دهد بر اين اساس تمامي زنبورهاي يك كندو الزاما با هم نسبت خواهر و برادري ندارند. دليل متفاوت بودن رنگ زنبورهاي يك كندو نيز همين تعدد جفت گيري زنبورهاي ملكه مي باشد. پس از تخم گذاري غالبا زنبور ملكه كندو را ترك نمي كند و تا آخر عمر در كندو باقي مي ماند مگر بخواهد دوباره بچه بزايد. زنبورهاي ملكه غالبا 5 سال نهايتا تا 6 سا هم عمر مي كنند. با افزايش سن زنبور ملكه قدرت باروري آن نيز كاهش مي يابد. به همين دليل جمعيت كندو با گذر زمان ضعيف تر شده و قادر به توليد عسل فراوان نمي باشند.
زنبور كارگر
جالب است بدانيد جنسيت زنبورهاي كارگر نيز ماده بوده اما قدرت باروري ندارند. اما در صورت نبودن ملكه قادر به تخم ريزي هستند، كه زنبورداران آن را ماده تخم گذار مي نامند. اين زنبورها داراي نيش خاردار بوده و پس از نيش زدن موجودات، نيش در پوست آنها به دام افتاده و كيسه زهر از آنها جدا مي شود و سبب مرگ زنبور كارگر خواهد شد. از وظايف اين زنبورها جمع آوري شهد، گرده، آب، بره موم و نگهداري از كندو، توليد عسل، رسيدگي به ملكه، پرورش نوزادان و غيره مي باشد.
بیماران سرطانی در اولویت دریافت واکسن کرونا قرار گیرند